wie werkten er aan het project mee?

In mijn uppie ben ik dit project gestart als eerste project na het afstuderen van een bachelor bij HKU Theater. Later in het project is Felix Ruiter deel gaan nemen als artistiek partner en programmeur van de functionele technologie. Partners zijn Het Huis, Theater Kikker, HKU, Art Utrecht en Gemeente Utrecht, die financiële en creatieve ondersteuning en begeleiding hebben kunnen bieden.

waar gaat het ontwerp over?

In mei 2021 vertelde een vriendin van mij dat zij de diagnose reuma had gekregen. Zij was pas 28 toen. In de start van 2020 heeft ze een nieuwe hobby en passie gevonden; tuinieren. Wonende in een appartement in Utrecht, huurde ze een volkstuintje voor de periode van een jaar.

Haar reuma maakt tuinieren steeds lastiger. Dokters stelden dat er de kans was dat zij binnen een jaar, twee jaar, volledig niet meer in het tuintje zou kunnen werken. Hierdoor verliest zij niet enkel een kleine hobby, maar haar passie en geluk, een manier om iets te groeien op deze langzaam achteruit gaande planeet. Zij kan niet meer groente groeien voor haar vrienden en buren, of bomen voor komende generaties.

Zij vertelde mij dat zij steeds minder lange periodes op haar vrije zondagen in haar tuin bezig kan zijn. Ik ben een onderzoekend kunstenaar en dingenmaker, en ik ga op zoek naar wat de betekenis is van iemands relatie tot hun (lichamelijke) gereedschap, en wat het doet met iemand wanneer dit niet meer werkt als zij zouden willen. Is er dan een alternatief nodig? Hoe verbindt je met een voorwerp dat enkel een functie van je lichaam wilt vervangen? Wat is de rol van kunst in de relatie die wij aangaan met dit koud, technologisch gereedschap?

In Encounter worden planten door een mechanische 3D-geprinte hand met intervallen geliefkoosd en besproeid. De hand fungeert als een externe prothese voor iemand die deze planten niet meer zelf kan verzorgen.

Technologie wordt steeds vaker ingezet in de zorg. Niet alleen om een lichaam te (laten) herstellen, maar ook om iets aan een lichaam toe te voegen. In Nederland alleen al hebben circa 35.000 een prothese.

Wanneer ons lichamelijk gereedschap kan worden uitgebreid met technologische componenten en mogelijkheden, nodigt dat ook uit om onze visie op ons lichaam en op onszelf te herzien: wie kunnen en willen we zijn in relatie tot technologie?

Zoals Encounter laat zien, kàn technologie een belangrijk en empathisch verlengstuk in de zorg van onszelf, natuur en omgeving zijn.

wat is er sindsdien mee gebeurD?

Encounter heeft in het onderzoekstraject zijn gezicht laten zien in theater Het Huis en Theater Kikker. In de tweede fase heeft het in Landhuis Amelisweerd hallo gezegd en in bibliotheek Neude is het een onderwerp van gesprek geweest. In de ontmoeting van vakgebieden kunst en zorg is Encounter meerdere keren het startpunt van onderzoek en gesprek geweest en zal het blijven zijn.

waar ben je nu mee bezig

Met veel variërende ervaringen in het exposeren van het werk, gaat deze versie van het werk zijn pauze in. Afgelopen september ben ik van start gegaan met de master Scenography op het HKU, om meer grip te krijgen wat het betekent om artistiek onderzoek te doen in verschillende vakgebieden. Vooral de juiste plekken benaderen en het dissemineren en delen van onderzoeksbevindingen is iets wat ik graag tot me neem. 

Met de UU en HKU onder de Nieuwe Utrechtse School werk ik momenteel samen om een workshop reeks op te zetten om de vragen die ik o.a. met dit project stel in een kruisbestuiving tussen zorg en kunst te kunnen ontdekken. 

Bij Felix Ruiter is een vonk gesprongen in het werken met robots en andere sensorische systemen en doet zelf onderzoek in de theatrale werking van de performatieve robot.

Foto credit: Anna Van Kooij