wie werkten er aan het project mee?

Meewerkende ontwerpers: Dianne Verdonk, Danielle van Lunteren, David Menting, Quinten Swagerman, Toon Welling
Mogelijk gemaakt door een residency, gefaciliteerd door Jet van Zwieten van Vechtclub XL en Martijn Buser van Gaudeamus. (Cofinanciering door Gemeente Utrecht, Stimuleringsfonds Creatieve Industrie, Fentener van Vlissingen Fonds, Prins Bernard Cultuurfonds, Gaudeamus Muziekweek en Vechtclub XL).

waar gaat het ontwerp over?

Bellyhorn is een groot, organisch, tastbaar en haast beestachtig instrument. Het heeft een hoorn, een slurf en een ‘buik’. Als je in de hoorn zingt, ontstaan er sub-bastonen in het instrument. Hoe verder je je hoofd in de hoorn steekt, hoe luider je het instrument bespeelt. Als je de hoorn optilt, til je ook de toonhoogte op. En als je op de Bellyhorn ligt of zit (als luisteraar of als speler), kun je die bastonen enorm goed voelen in je lijf.
Bellyhorn is gemaakt als muziekinstrument. Het is een groot, fysiek, elektronisch instrument. Dianne, cellist en contrabassist van oorsprong, wilde elektronische instrumenten maken die ze op een fysieke manier kan bespelen, zodat expressie zichtbaar wordt en voor zowel speler als publiek een intensere ervaring ontstaat. Ze werkte samen met diverse ontwerpers om verschillende instrumenten te maken, zoals Bellyhorn, Pulseyarn en La Diantenne. Door het fysieke en toegankelijke ontwerp (je kunt erop liggen, zitten, er tegenaan hangen), dat ervoor gemaakt is om aan te raken, ontstond een sociaal instrument, waarbij er tegelijkertijd ‘ervaarders’ zijn en ‘bespelers’. Menig gezin heeft al samen de Bellyhorn kunnen ervaren!

wat is er sindsdien mee gebeurD?

Bellyhorn heeft sinds 2016 op diverse festivals, bij lezingen, conferenties en concerten in binnen- en buitenland gelegen. Honderden mensen hebben Bellyhorn kunnen ervaren door erop te spelen of erop te liggen. Enige voorbeelden van plekken waarnaartoe Bellyhorn is afgereisd: Bimhuis Amsterdam, NIME Conferentie in Aalborg University in Kopenhagen, Wonderfeel, Deep in the Woods Festival België, Dutch Design Week, Tivoli en TivoliVredenburg, Rewire Festival, Gaudeamus festival, UCreate Gebalanceerd Leven Conferentie, Amok Festival Brugge, etc.

In 2019 heeft Dianne een stichting opgericht, Sounds Like Touch, om de mogelijke toepassingen van fysieke interactie met elektronische interfaces, binnen en buiten de kunsten, te kunnen onderzoeken en uit te breiden. Een belangrijke toepassing is die binnen zorg en welzijn, vanwege de aanraking en de sterke fysieke impact die de lage trillingen hebben op mensen die Bellyhorn ervaren. Deze mogelijkheden werden al vroeg herkend, maar de toepassing in deze sector is vooralsnog uitgebleven. Sounds Like Touch wil dit binnenkort weer oppakken, en is heel benieuwd met welke partners in deze sector ze kan gaan samenwerken, om een doorontwikkeling voor een specifieke toepassing in de sector te kunnen maken.

waar ben je nu mee bezig?

Bij Sounds Like Touch zijn we een makerscommunity begonnen voor Utrechtse makers die gedurende het hele proces van het ontwikkelen van een fysiek, tactiel elektronisch instrument/interface, onmisbaar zijn. Dan hebben we het over hardware-ontwerpers, softwareontwikkelaars, materiaalkunstenaars, performers, conceptualisten, etc; een heel divers palet aan vaardigheden is hiervoor nodig. Afgelopen jaar draaide ons eerste programma: Tactology Lab: een programma in de vorm van een snelkookpan, dat makers bij elkaar brengt met een expositie en/of performance als resultaat. Dat was fantastisch: veel van deze makers werken ook nu nog samen.

Verder werk ik zelf aan een album en voorstelling, genaamd Loose Identity. De plaat en de voorstelling worden gemaakt met de instrumenten die ik eerder maakte, dus ook met Bellyhorn. De tryout daarvoor vindt komend najaar plaats. (Daarnaast draai nog een paar projecten die draaien om fysieke instrumenten, zoals Reismasjien voor Rosa Ensemble, de sonificatie van opblaasbare sculpturen waarmee wordt gedanst door Iris Woutera de Jong, en ik maak een compositie voor Bellyhorn, de twee orgels van de Nicolaïkerk in Utrecht, een koor en een strijkkwintet.)

Foto Credits: Viorica Cernica, Ruud Balk